Undraa's notebook

Хэрвээ чи над руу тэмүүлэх сэтгэлгүй болсон бол Би чам руу мянга тэмүүлээд хэрэггүй биз дээ Хэрвээ би чамд таалагдах зүйлгүй болсон бол  Би чамайг мянга нэг санаад хэрэггүй биз дээ Хэмжүүр минь хязгаартай  Хугацаатай хоногтой болсон Хэлсэн ярьсан амалсан зүйлс  Хийсэх мэт замхрахад  Хуй салхи шиг сэтгэлээ би илчиллээ ч Хоног ч болоогүй би чамдаа цэлэмдэг Нөхцөл байдлыг чинь ойлгож байгаа ч  Нас минь сэтгэл минь чамайг хүлээхгүй Нөхцөл байдлаа чи л эвдэхгүй бол  Нэг насаараа сонголтоо өөрөө л хийх үлдэж дээ.  Гунигтай байгаа бол өөртөө л гомд  Гутарч байвал өөртөө л гомд  Гараас чинь атгаад хамт яваагүйд  Ганцхан надад бас өөртөө л гомд Хүслээ биелүүлэх гэж чамтай би хамтарсан Хүслээ гүйцэлдүүлэх гэж чамд би даварсан ч  Хамтдаа амьдарна гэж чамд би итгэсэн Хааяа зүгээр л хэмжүүр тавьмаар санагдахын  Хаалгаа түгжээд ганцаар суумаар санагдахын  Хоёулаа биш ганцаар байсаар я...

Шөнийн сарны тунгалаг туяа Шүүрс алдмаар атаархам байна Сүү шиг цагаахан сэтгэл Шүлэг тэрлэмээр сэрүүхэн байна Огторгуйд гялалзах өнгөлөгхөн одод Орой дээр туяаранхан байна Охин миний ариухан сэтгэл Онгод ормоор гэгээхэн байна Үүлгүй тэнгэрээс хур буух шиг Үдшийн тэнгэрээс шүлэг хөтлөх юм Хоёрхон чавхдсаас дуу хөглөх шиг Хэдхэн мөчид шүлэг төрөх юм. /2009 он 11сар 08/  гээд л сурагчийн дүрэмт хувцастай жаахан охин шүлэг бичээд л догдлоод л мөрөөдөөд л суудаг байж... Энэ л үе минь цагаахан цайлган, санаа зовох Сэтгэлийн шаналалгүй торгон хором мөч байжээ... 8 жил ард үлдэж...

Харанхуй үгүй бол гэрэл байхгүй юм шиг Итгэл үгүй бол хайр байхгүй юм шиг Худал үгүй бол үнэн байхгүй юм шиг Инээд үгүй бол гуниг байхгүй юм шиг Бэрхшээл үгүй бол амьдрал байхгүй юм шиг Би үгүй бол бид байхгүй юм шиг... Undraa'S poem 2017.04.24

Гансарч ганцаардаж суусаар Ганц олдох залуу нас чинь Гэрийн мухарт өнгөрөх вий Голж шилж алхсаар Гэгэлзтэл дурлахаа болиод Гэнэхэн насаа өнгөрөөх вий Шунаж хундага тулгасаар Шимгүй дарсанд дурлаад Шөнийн охин болох вий Сэтгэлээ уудалж чалчсаар Санааны зоргоор нь уулзсаар Сарны охин болчих вий Нандин дурсамжаа бодсоор Над дээр ирнэ гэж хүлээсээр Насаараа ганцаараа хоцрох вий Хором хийх чөлөөгүй ажилласаар Хонуут өнжүүт зүтгэсээр Хэн ч үгүй ганцаараа үлдэх вий Дэргэдэх ганцыгаа гоочилсоор Дандаа бусдад муулсаар Дан ганцаараа зүтгэх болох вий Харь явсныг хүлээсээр Хаалга дуугарахыг чагнасаар Хайран насаа барах вий Гоё сайхан үгэнд хууртсаар Гол дагаж намирсаар Гэдсээ чирээд ганцаардах вий Сурах насандаа энгэрээ задгайлаад Сурагч насаа үнэгүйдүүлээд Сүүтэй энгэр нулимсаар солих вий Эрдэм дагадаг насаа Эр дагаж эрхэлчхээд Эмгэн болчихоод харамсах вий... Бүсгүйн тухай Бүгээн бодлууд Болдоггүй бүхэн Бодит амьдралаас л хөврөх юм... Undraa'S po...

Эрт цагт нэгэн ээж дөрвөн хүүхэдтэйгээ амьдардаг байжээ. Хүүхдүүд нь өглөөнөөс орой болтол тоглон, ээжийнхээ үгэнд ордоггүй байв. Ээж нь гэрийн бүхий л ажлыг хийн ядардаг байлаа. Нэгэн өдөр ээж нь хүндээр өвдөж хүүхдүүдээ дуудан: Хүүхдүүд ээ миний бие их муу байна. Ус авчирч өгөөч гэжээ. Гэвч хүүхдүүдийнх нь хэн нь ч ээждээ тусалсангүй. Ээж нь авдраасаа ер бусын сонин өнгөтэй уранхай дээлээ гаргаж ирээд хэдэн өдрийн турш оёж нөхөж дуусаад, гэрийн бүх ажлаа хийж, хүүхдүүддээ сүүлийн удаа хоол хийж өгчээ. Хүүхдүүд хоолоо идэж дуусах үед ээжийнх нь өмссөн дээлийнх нь ар талаас шувууны далавч урган гарч, гэнэт хөхөө шувуу болон хувираад тооноороо гарч, нисэн одлоо. Хүүхдүүд цөм ээжийнхээ хойноос гүйлдэж ээжээ буцаад ирээч дээ гэж дууджээ. Ээж нь ГҮҮГ ГҮҮГ оройтжээ, хүүхдүүд минь. Одоо миний өмнө нуурын ус мэлтийн харагдаж байна. Тэр усаар би өөрийгөө эмчилнэ. Би хэзээ ч гэртээ буцаж очихгүй, гээд уйлан хайлан нисэн одов. Энэ цагаас хойш хөхөө шувуу одоо болтол гаргасан өндгөө өөрөө дардагг...

Залхаад байна уу биенээсээ Жаргал нь ихдээд бялуурч буйн шинж Гомдоод байна уу бие биедээ Ганцаар байхыг хүсч буйн шинж Гутраад  байна уу бие биедээ Гоё үгсээ мартаж буйн шинж Залхаад л байна уу бие биенээсээ Зайгүй удсан болоод л тэр Дурламаар байна уу хэн нэгэнд Дандаа хамт байсаар дассаны л шинж Зөрүүдлээд л баймаар байна уу Зөөлөн хэлбэрээр салахын шинж Зүүдлээд байна уу өөр нэгнийг Зүрх чинь холдож буйн шинж... Шинж бүхэн илрээд байвал Шинэхэн шигээ болзоод алх Шөнийн хайраа сэтгэлээсээ хүс Шиврээ бороонд хөтлөлцөөд алх Шивнэх хайраа давтаад үз Шив шинээрээ эзнээ хүлээгээд Сайхан хайр чинь сэргээд ирнэ ээ...Undraa'S poem 2017.04.22

Шинэхэн залуухан халуухан дээрээ Шөнийн дотно амлалт дээрээ Охин биеийнхээ омголон дээрээ Ододтой ханьсах жаргал дээрээ Хайр гээчийг урин зал Хаалгаа нээгээд урин зал Залуухан насны үзэсгэлэн дээрээ Зүс царайгаа гоёдог дээрээ Зүүдээ ярьж нялхардаг дээрээ Зүрх зураад болздог дээрээ Зогссон цаг мэт бат зогс Зүрхнээс бусдыгаа битгий зогсоо... Гоо үзэсгэлэн арилан арилтал Гоё төрхөө гундан гундтал Гунхсан бэлхүүсээ тэврэн тэвэртэл Гоё чигээрээ цагаа зогсоо Гоолиг биеэрээ өдөр бүр гоё Гадсан өсгийт дээр өдөр бүр гунх Гэрийн халаатаа гоёмсогоор соль Гэрт ч ажилд ч өдөр бүр гоё Гал халуухан хайраа өдөр бүр сануул. Уйддаг юм эрчүүд Урдуур гунхах бүсгүй Нас залуухан бүсгүйг Намба суусан ч аждаг юм Насаараа дуралсан гэж Нэг өдөр гоёлоо бүү тайл Нэгэн зууныг гоёороо мөнхөр Нэгэн биеийг хоёр болгосон ч Нимгэн гангараа нарийхан өсгийтөөрөө гоё Эс бөгөөс... Намар болоод навчис унах шиг Хавар болоод цэцэгс ногоорох шиг Нэг л гунигтай Хайрыг чи хаа сайгүй хайна ...

Хааяа зүгээр л ганцаардах юм. Гэвч би хэзээ ч ганцаардах хүн биш л юмсан. Яагаад гэвэл гэр бүл, үр хүүхэд, хань ижил гээд бүгд амьд сэрүүн байгаа л даа. Ингэхээр ганцаардал гэхээр хэн нэгэн хүн ганцаарахнаа байхдаа мэдэрдэг тэр мэдрэмж яав ч биш. Ганцаардал гэдэг нь ганцаарахнаа нэг өрөөнд суугаад гүеүрэх мэдрэмж лав биш.  Харин ч эсрэгээрээ өдөр хоног бүрийг эргэцүүлэн тунгаах ганцаар суух орчин нөхцлийг эрж хайх гарц ч байж магадгүй. Эргэн тойрныхонтойгоо санаа сэтгэл нийлэх, зам мөр нийлэх нэгэн байхгүй зүгээр л оюун санааны ганцаардалд орох тийм нэгэн мэдрэмж ч байж болох. аль боловч ганцаардал гэдэг нь цорын ганц, нэг зүйлийг илэрхийлсэн үгийн үндэс язгуур болох нь үнэн ч.... Чухам ямар нөхцлөөр, ямар байдлаар энэхүү үгийн эзэн болох нь сэтгэлийг минь онгично. Дотор хүн маань ганцаар байхыг хүсэх, гадна бие маань ганцаар байхаас залхах гээд алин болохыг би таашгүй. Ямар боловч би өнөөдөр хачин их ганцаардлыг мэдэрсэн.  Өглөөг хайрттайгаа ярьж угтаж, өдрийг үрийнхээ ду...